Dobry specjalista zawsze jest w cenie. O fachowców w swojej dziedzinie często stara się wiele firm jednocześnie. Dotyczy to zarówno specjalistów pochodzących z Polski oraz posiadających polskie obywatelstwo, jak i tych przybywających z zagranicy. Ale jak zatrudnić obcokrajowca specjalistę? Czy odbywa się to na takich samych zasadach jak w przypadku zatrudniania obywateli Polski, czy wymagane jest zastosowanie innych procedur? Odpowiadamy na najważniejsze pytania dotyczące tego, jak zatrudnić obcokrajowca specjalistę.
Zatrudnianie specjalistów z UE, EOG lub Szwajcarii
Zatrudnienie obcokrajowców pochodzących z Unii Europejskiej nie różni się niczym od przyjęcia do pracy obywatela Polski. Jest to możliwe dzięki ratyfikowanym ogólnowspólnotowym traktatom. Zgodnie z nimi obywatele Unii Europejskiej mają swobodny i nieograniczony dostęp do pracy w każdym kraju członkowskim. Każdy obywatel Unii Europejskiej musi mieć zagwarantowane takie same swobody i możliwości na terenie każdego kraju należącego do wspólnoty. W Polsce przywileje te dotyczą m.in. prawa do podjęcia pracy, zwolnienia z konieczności posiadania zezwolenia na pracę, możliwości zamieszkania w Polsce w celach zarobkowych, pozostania na terenie Polski nawet po ustaniu umowy o pracę, a także traktowania na równi z pracownikami pochodzącymi z Polski. Na podobnych zasadach możliwe jest zatrudnianie cudzoziemców specjalistów z obszarów EOG oraz Szwajcarii w oparciu o inne traktaty o współpracy międzynarodowej.
Zgodnie z tymi wszystkimi zasadami zatrudnienie specjalistów pochodzących z krajów Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcarii jest możliwe na prostych zasadach i niczym nie różni się od zatrudnienia obywateli Polski.
Jak zatrudnić specjalistę spoza obszaru UE, EOG lub Szwajcarii
Nieco trudniejsze jest zatrudnianie obcokrajowców spoza Szwajcarii oraz z krajów niebędących częścią Unii Europejskiej ani Europejskiego Obszaru Gospodarczego, czyli tzw. krajów trzecich. Jednak dla specjalistów, czyli pracowników zatrudnionych w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, forma zatrudnienia również jest nieco inna. Przede wszystkim obcokrajowiec specjalista może ubiegać się o Blue Card UE, czyli Niebieską Kartę UE. Nie należy mylić tego terminu z Niebieską Kartą funkcjonującą w Polsce jako określenie policyjnej procedury przeznaczonej dla ofiar przemocy w rodzinie. Są to dwa odmienne pojęcia, a zbieżność nazw jest całkowicie przypadkowa.
W kontekście zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, czyli Blue Card UE, kolor niebieski odnosi się do barwy unijnej flagi. Ma to na celu także podkreślenie wspólnotowego charakteru funkcjonowania takiego zezwolenia i legalizacji pobytu oraz pracy cudzoziemców. Dokładne przepisy regulujące pobyt i pracę wysoko wykwalifikowanych obcokrajowców z państw trzecich można znaleźć w unijnej Dyrektywie Rady 2009/50/WE z maja 2009 roku. W polskim ustawodawstwie zapisy te zostały wprowadzone ustawą o cudzoziemcach z 2013 roku (Dz.U. 2021 poz. 2354).
Jakie zalety dla obcokrajowca wiążą się z posiadaniem Niebieskiej Karty UE? Przede wszystkim jest to znaczne uproszczenie procedur związanych ze zmianą pracodawcy, stanowiska pracy poza swoją ojczyzną czy uzyskania statusu rezydenta długoterminowego UE. Niebieska Karta UE to również spore ułatwienia dla członków rodzin posiadaczy tego przywileju.
Jak uzyskać Blue Card dla obcokrajowca specjalisty?
Przede wszystkim Blue Card, czyli Niebieska Karta UE, jest przyznawana cudzoziemcowi w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji. Jednym z podstawowych warunków jej uzyskania jest zawarcie umowy pomiędzy pracodawcą a cudzoziemcem. Oprócz tego niezbędne jest wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji jako cel pobytu w Polsce. Aby cudzoziemiec mógł zostać uznany za specjalistę, musi udokumentować posiadanie:
- wykształcenia wyższego lub co najmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego na poziomie porównywalnym z poziomem kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych,
- odpowiednich uprawnień, jeśli są wymagane w razie wykonywania pracy w zawodzie regulowanym (chodzi np. o profesje lekarza, architekta, tłumacza przysięgłego, inżynierów budownictwa posiadających uprawnienia budowlane),
- ubezpieczenia zdrowotnego lub potwierdzenia pokrycia kosztów leczenia w Polsce.
Niezbędne jest również udowodnienie przez zagranicznego specjalistę otrzymywania wynagrodzenia w kwocie nie mniejszej niż 150% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa GUS w roku poprzedzającym wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.
Dla uzyskania Blue Card może być wymagane przeprowadzenie testu lokalnego rynku pracy oraz uzyskanie informacji starosty o możliwości zaspokojenie braków kadrowych. Wyjątek stanowią cudzoziemcy pracujący w zawodach deficytowych, czyli takich w których polscy pracodawcy nie mają możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych w oparciu o zasoby lokalnego rynku pracy.
Pomimo tych wszystkich wymogów zatrudnienie obcokrajowca specjalisty jest łatwiejsze niż cudzoziemca o niższych kwalifikacjach.
źródło: sawickiwspolnicy.pl
